Το χλώριο(Cl2) είναι η πρώτη χημική ουσία που χρησιμοποιήθηκε ως χημικό όπλο, κατά τον Α'Παγκόσμιο πόλεμο. Έχει επίσης χρησιμοποιηθεί και σε μεταγενέστερους πολέμους(στον πόλεμο στο Ιράκ, στον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία και σε μία επίθεση του ISIS).
Χαρακτηριστικά-Ιδιότητες
Αέριο χλώριο μέσα σε αμπούλα. |
- Σε θερμοκρασία δωματίου(25°C), είναι αέριο πράσινο-κίτρινου χρώματος(όπως φαίνεται στην εικόνα)
- Έχει πολύ έντονη, αποπνικτική οσμή, η οποία είναι όμοια με αυτήν της χλωρίνης.
- Σημείο τήξεως στους -101,5°C
- Σημείο ζέσεως στους -34,04°C
- Στην υγρή φάση, αποκτά ένα έντονο κίτρινο χρώμα(όπως φαίνεται στην εικόνα)
- Επειδή είναι βαρύτερο από τον αέρα, τείνει να καταλαμβάνει τα χαμηλά στρώματα κακώς/μη αεριζόμενων χώρων.
Τοξικότητα
Το χλώριο είναι εξαιρετικά τοξικό, λόγω της οξειδωτικής του ικανότητας(δηλαδή να αποσπά ηλεκτρόνια από άλλα μόρια-άτομα).
Χλώριο σε υγρή φάση |
Πιο συγκεκριμένα, σε συγκεντρώσεις χλωρίου μέχρι 10ppm*, προκαλείται ερεθισμός των ματιών και του αναπνευστικού συστήματος. Σε συγκεντρώσεις από 10ppm έως 30ppm, προκαλείται βήχας και πιθανώς εμετός. Σε συγκεντρώσεις μεγαλύτερες από 30ppm, το χλώριο αντιδρά με το νερό των κυττάρων του σώματος, προς παραγωγή υδροχλωρίου(HCl) και υποχλωριώδους οξέος(HClO), τα οποία είναι πολύ διαβρωτικά και τοξικά. Σε συγκεντρώσεις 60ppm προκαλούνται σοβαρές ζημιές στους πνεύμονες.
Έκθεση σε μεγάλες συγκεντρώσεις χλωρίου ή έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε αυτό αποβαίνει(σχεδόν πάντα) μοιραία. Ενδεικτικά, σε συγκέντρωση περίπου 1000ppm χλωρίου, επέρχεται θάνατος μετά από μερικές μόνο εισπνοές του αερίου.
Το χλώριο γίνεται ανιχνεύσιμο από την οσμή του σε συγκεντρώσεις από 3ppm και άνω. Ειδικές συσκευές μπορούν να ανιχνεύσουν χλώριο ακόμα και σε συγκεντρώσεις 0.2ppm.
Η άμεσα επικίνδυνη για την υγεία και τη ζωή συγκέντρωση του χλωρίου, είναι 10ppm. Η μέγιστη αποδεκτή για την υγεία συγκέντρωση χλωρίου, είναι 1ppm.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου